Bus 14

Deze bus gaat náár de stad. Ván de stad, is bus 19. Je mag 'instappen' waar je maar wilt, zolang degene die net voor je is ingestapt (als er al iemand inzat) maar niet dezelfde of een latere halte koos om in te stappen. De haltes van deze bus gaan zo:

School AMF
Park Zuid
Park Noord
Outskirts van de stad
Winkelcentrum
Uitgaanscentrum
Outskirts van de stad
Boulevard

De bus zelf is grijs van buiten met rode strepen en witte en zwarte letters die samen een advertentie vormen voor een luchthaven. Hij heeft grote banden en de chauffeur is een nette, vrolijke jongen van zo'n 24. Het is er verboden te roken, eten, drinken of geluidsoverlast te veroorzaken. De stoelen zijn van een donkergrijze stof met duidelijk reliëf met een turkioose en een oranje streep. Verder is het gewoon zoals een gewone bus eruitziet, I guess.

Koi stapte in bij de eerste halte en liet zich stempelen en liep toen helemaal achterin. Ze had haar oversized lollipop goed bewaart in haar wang en nu kon ze hem lekker laten zien, maar ze liet hem in haar mond en schoof haar BlackBerry open en begon een douijinshi op te zoeken van katekyo Hitman Reborn.

Tyler keek naar de grond wanneer hij de bus instapte. Hij hield zijn kaart voor de kaartlezer en liep de bus in, wou achterin zitten alleen tot zijn ergenis zat er al iemand. Iemand die nog eens at in de bus ook. Tyler maakte een afkeurend, sissend geluidje.

Koi keek geïrriteerd op van haar Gokudera x Tsuna. "Heb ik wat van je aan?" siste ze.

"Zie ik eruit alsof ik drag draag", zei Tyler zonder het meisje aan te kijken en bleef gewoon tegen de paal aanleunen waar hij stond toen de bus optrok.

Koi fronste. "Als je bedoeld of je er belachelijk uitziet, dan ja", antwoordde ze en één lok viel vanachter haar oor naar voren.

"Zei het meisje met de belachelijk grote, obscene Disney strik in haar waarschijnlijk zwartgeverfde haren", zei Tyler meer in zichzelf dan tegen haar, maar toch was het duidelijk dat hij het tegen haar had. Hij trok zijn linkervoet iets naar achter en zijn handen zaten in zijn zakken.

"Wat probeer je daar nou weer mee te zeggen, dat ik geen eigen stijl mag hebben of zo?" riep ze kwaad en ze klapte haar BlackBerry al dicht, geïrriteerd naar zijn achterhoofd kijkend. "Trouwens, alsof blauw haar zo natuurlijk oogt."

"Ik zie er tenminste niet uit als een soort taart", zei Tyler ietwat zuchtend.

"Een soort taart", herhaalde Koi, "Wow, jouw woordenschat verbaast me zo."

Tyler had zich nog steeds niet omgedraaid, maar nu deed hij dat wel. Ze zat nog steeds als een klein kind op de bank, alleen nu in de plaats van een enthousiast, dom kind leek ze op een dom kind dat haar zin niet kreeg. Urgh. "Ik dacht, ik houd het makkelijk voor je."

Koi's hartslag ging duizendmaal sneller toen ze zijn gezicht zag. Hem zou ze weleens met, nou ja, elke bishie, willen zien. Niet als seme, dat sowieso. Maar dayum, dayum, dayum! Ze wou wel squee'en van geluk, maar ze was niet gek. Ze slikte theateraal en zei, "Probeer je te zeggen dat ik dom ben?" Haar stem klonk opeens heel klein en zo voelde ze zich ook.

"Nee, meisje, ik overhandigde je zojuist een bewijsje zodat je je Nobelprijs kon ophalen", Tyler rolde zijn ogen en wisselde van voetstand. Nu zat zijn rechter iets naar achter. Hij keek weer voor zich.

Beter, dacht Koi wanneer ze zijn rug weer zag, maar nog steeds freakte ze zowat, opeens vielen al zijn spieren haar op, zijn slender waist en zijn schouderbladen... nee, nee, ze moest iets zeggen. Tenminste iets. "Whatever", zei ze zacht en ze richtte zich weer op haar douijinshi, maar eigenlijk wilde ze geen Gokudera meer zien, maar die jongen boven Tsuna.

Tyler keek voor zich en voelde steeds zijn kruisje op zijn borst neerkomen bij elke drempel die ze over gingen. "Park Noord", werd er omgeroepen toen ze waren gestopt. Hoe lang moest hij nog met dit wicht opgescheept zitten?

Koi keek geïrriteerd toen ze doorhad dat ze nog niet van hem af was. Hij was hot, ongelofelijk hot, maar echt, de hele sfeer was gewoon killed. Ze schoof haar BB dicht en ze wist niet wat ze moest doen met de oversized lolly waar ze geen zin meer in had. Ze zuchtte.

De deuren gingen dicht en Adelaide stak haar hand ertussen. Ze liet geen kik horen toen de deuren weer open gingen en ze naar binnen ging om achterin te staan. Ze pakte een paal vast die recht tegenover een blauwharige jongen stond en ruim voor een kinderlijk meisje.

Koi hield haar hoofd schuin, op zo'n manier dat de lolly niet in haar haar kwam. Geen jongen, dacht ze. Irritant. Ze had de blauwharige jongen misschien met iemand kunnen pairen. Het is zo... nietserig. Ze beet een stuk van de lolly af en stikte bijna toen er iets omgeroepen werd, "Ho... hoppa!" Vervolgens vloog ze zowat naar de linkerkant van de bus. "Sorry jongens. Zondagrijders..."

Tyler hield zich nog net aan zijn paal vast maar zijn hoofd raakte de deur naast hem al.

Adelaide viel onverwachts helemaal tegen de jongen aan, waarmee ze hem daarmee gelijk tegen de deur aanduwde. Ze tilde zichzelf een beetje van hem af met de paal. "Sorry", zei ze in haar apathische toon en tilde zichzelf nu geheel van hem af, al was ze nog steeds in z'n private range.

Tyler was van plan haar een rake opmerking toe te gooien alleen toen hij opkeek nadat hij de zijkant waar hij op leunde vast had gepakt, stokte de adem in zijn keel. Het meisje voor zich was... anders. Je zag het gelijk aan haar. Je hoorde het aan haar stem. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij knikte alleen maar en sloot zijn mond weer, realiseerde dat hij vreselijk stom had zitten kijken. Hij voelde zijn oren onder zijn haar gloeien. Wanneer ging ze geheel opstaan? Hij werd hartstikke nerveus van haar.

Adelaide stond nu geheel op terwijl ze de paal vasthield. Ze was van plan naar de andere kant van de bus te lopen, maar dat deed ze toch maar niet. Dan moest ze lopen. Ze nam de plek waar de jongen eerst had gestaan in en leunde tegen de paal aan.

Tyler stond nu geheel op en hij keek haar toen met één opgetrokken wenkbrauw aan. "Dat was mijn plek", zei hij matter-of-fact en hopelijk zo zelfverzekerd mogelijk.

Adelaide keek weer om. Ze knikte.

Was dit meisje een buitenlander of zo? Tyler fronste. "Of je weer kan gaan staan waar je eerst stond", zei hij geïrriteerd.