Het herfstbal - de jongenswc

Het is er groot voor een wc-ruimte. Witte tegels aan de muur, zwarte op de grond, met wel zes witte lavabo's met daarboven een doorlopende spiegel aan de kant van de deur. Aan de andere kant vind je urinoirs met ertussen steeds een wit schaamschot. Er klinkt nog muziek vanuit de danszaal, maar onderdrukt.

Drew liep ietwat pissig de wcruimte binnen en legde zijn handen aan de linker van de twee middelste lavabo's. Hij bekeek zichzelf in de spiegel en gooide water in z'n gezicht. Goddamnit. Goddamnit. Hij bekeek zichzelf weer in de spiegel. Hij kon nog net zijn ogen zien door al zijn asblonde haar. Hij kneep zijn lippen op elkaar. Waarom liet hij zich zo gek maken door Mackenzie, waarom?

Gabe opende de deur, wierp een snelle blik op de jongen die er al stond in z'n eentje en nam gelijk een paar doekjes uit het apparaat. "'Sup? Girl didn't take your confession?" Hij hield zijn gezicht strak met een beleefde glimlach.

Drew keek naar de jongen. Het was de jongen waarmee Mackenzie had gedanst als eerst, bij haar aankomst. Drew kneep zijn ogen iets dichter en voelde het water al opdrogen in z'n gezicht. "Jij bent hier met Mackenzie, toch?" vroeg hij en leunde tegen de lavabo aan, lichtjes.

Gabe keek op en zijn glimlach verbreedde. "Je kent d'r?" zei hij als bevestiging.

Drew negeerde de vraag en ging verder, hield zijn gezicht strak wanneer hij naar Gabe keek. "Wat ben je precies van haar?" wilde hij weten.

Gabe trok één wenkbrauw omhoog. "Niets diepgaans, we hebben elkaar pas vandaag gevonden. Ze vroeg me mee te gaan." Toen flitste er een gedachte door z'n gedachten. "Wacht wacht, ben jij haar, eh, vriendje of zoiets?" Hij liep nog niet naar de lavabo's voor water, dat was hij al bijna vergeten.

Drew voelde een steek in z'n borstkast, maar liet vanbuiten niks zien. Hij hield z'n gezicht strak, bracht zijn hand van de rand van de lavabo. "Ik heb een vriendin, koppel me niet aan Rockbell, alsjeblieft", zei hij geïrriteerd. Hij deed een paar stappen naar voren. "Maar het gaat nu om jou. Zou jij iets willen beginnen met d'r?" vroeg hij koud.

Gabe realiseerde dat er doekjes in zijn hand zaten. Hij liep naar de lavabo en hij maakte ze nat, maar drukte daarna snel de kraan dicht. Hij begon, "Wat een vraag voor iemand die geen band heeft met Mackenzie, sterker nog, een vriendin", zei hij lichtelijk geïrriteerd. Hij wist het zelf eigenlijk niet - hij ontdook de vraag. Hoezo, iets beginnen met Mackenzie? Gabe fronste lichtjes. Wie was deze gozer eigenlijk?

Tussen Drew en de jongen zat een meter en Drew plaatste zijn hand weer op de lavabo en leunde iets naar voren. "Gabriel Taylor", zei hij, "dat is 't toch? Net zeventien. Sorry to hear about your mom." Hij voegde een grijns toe.

Gabe sprong op en er hing een stilte. "Luister maat, wat moet je? Wie ben je?" zei hij met een frons. "Mackenzie en ik zijn enkel vrienden. Ze is sowieso niet geïnteresseerd in jongens op dit moment."

"Ja tuurlijk", zei Drew en hij rolde zijn ogen. Hij liep langs Gabe naar buiten, zo swiftly dat Gabe hem niet nog tegen kon houden.

Gabe veegde met de doekjes over de vlek en het begon te vervagen toen hij Drew nakeek, zijn ogen nauw drukkend. Zou dat de jongen zijn waarmee Mack problemen had? Hij kon wel zien waarom, wat een klootzak. Hij veegde nog een paar keer over de vlek toen hij in de spiegel keek. Er was bloed gelopen op een stukje onder zijn onderlip. Hij veegde dit ook weg, en voelde dat de wond wat droger was. Fijn. Hij lachte half en liet het doekje achter in de lavabo toen hij wegliep.