Het bos

Er is veel groen en veel aarde en zo. Veel zand. Je snapt me wel, kom op jij weet toch hoe een bos eruitziet!

Lucas kwam aan in het bos. Nog steeds duizelde alles om hem heen. Hij slikte en zijn ogen draaiden in zijn oogkassen. Zwijgend, maar hijgend, ging hij tegen een boom aanzitten en liet zich vallen. Shit, shit, shit.

Met Drew achter zich aan liep Mackenzie het bos binnen. Ze hoorde gehijg. "Hey, Drew, hoor jij dat ook?" Ze wou niet bang klinken, maar toch zat er een spoortje angst in haar stem.

"Vast een eindsignaal van je hersenen die aangeven dat ze het net totaal hebben opgegeven, Rockbell." Drew's glimlach verdween. "Hoezo, wat hoor je?"

"Hpfhm. Geen idee..." Mackenzie liep verder en zag toen een figuur bij een boom. Ze gilde even kort, enkel van schrik. "Oh, laat maar Drew, er is hier alleen maar iemand." Ze liep naar de jongen.

Drew liep met iets grotere ogen achter Mackenzie aan en zag toen ook een jongen zitten. "Volgens mij is dat..." Drew kwam dichterbij, kneep zijn ogen iets dichter en zei toen, "Oh, jij bent het, Lucas."

Lucas draaide zich om naar het geluid. De stem van het meisje was vaag, net als die van de jongen, maar zijn naam hoorde hij luid en duidelijk. Hij zag er niet uit, dat wist hij zeker - helemaal met zijn haar door de war en met zichzelf vastgrijpend aan zijn shirt.

Drew's ogen werden weer groter. "Shit", riep hij. "Mackenzie, heb jij een inhaler?!"

Mackenzie had eerst de jongen bekeken, maar haar gedachte werd gestoord door Drew's vraag. "Wat, een inhaler?! Waar-" Ze dacht na. Inhaler... astma... had deze 'Lucas' een astma-aanval?!

"Fuck", riep Drew. "Iemand heeft hem verward en daarna heeft hij een astma aanval gekregen. Hij denk ook nooit na voordat hij iets doet..." Drew pakte zijn toverstok te voren. "Spiritem restitue !" riep hij, niet geheel zeker of het de juiste was.

Lucas nam één grote hap adem, van opluchting, maar ook als teken dat hij het wat beter maakte. "D-D-Drew", zei hij. Er was maar één persoon die van zijn astma afwist, het zou raar zijn als een totale vreemdeling... "Däh..." Hij zette zijn handen op de grond, kneep zijn ogen dicht en hijgde. "Confu... confundo..." hintte hij zijn maat.

"Clarus rate!" beviel Drew zijn stok opnieuw. Het was mooi dat hij in toverspreuken hoog stond.

((Wow hahaha ik kan je nog verstaan ook, doe jij Latijn @school?))

Mackenzie stond er maar bij. "Wie... wie is dit?" vroeg ze dan toch maar.

Lucas zuchtte één keer diep en de confundo was uitgewerkt. Hij veegde een kwijlspoor van zijn mond af en zei toen vermoeid, "Lucas", terwijl hij zijn hoofd omdraaide naar het meisje en glimlachte, "Lawrence."

((Yup.))

Drew trok Lucas omhoog. "Pas op voortaan", zei hij. "Ik meen het. De volgende keer loop ik door." Hij kneep zijn ogen iets dichter toen hij zag dat hij naar Mackenzie keek.

"Het is niet mijn schuld", zei Lucas met dichte ogen en klopte wat zand van zijn bikerjack af. "Het was Nathan." Hij opende zijn ogen en keek opnieuw naar Mackenzie. "Nou, stel je me voor?"

"Zij is niet stom, Lucas, al lijkt het misschien zo. Ze kan best haar eigen naam vertellen", zei Drew op een best geërgerde toon.

Mackenzie fronste. "Hmpfh." Ze ontspande haar voorhoofd en glimlachte naar Lucas. "Oké dan, ik ben Mackenzie Rockbell."

"Oké dan... Mack?" Hij keek vragend naar haar, als teken of het oké was om haar zo te noemen. "Or should it be 'goddes'?"

Drew keek op met kleine blushes op zijn wangen van schaamte. Jezus, waar was Lucas mee bezig?

Mackenzie giechelde. Ze giechelde nooit, ze lachte meestal. Maar nu giechelde ze. "Mack is goed", zei ze en haar mondhoeken zakten even toen ze van Lucas naar Drew keek en weer van hem naar Lucas. "Dus jullie kennen elkaar?"

Drew keek weg en gromde.

Lucas lachte kort. "Wat, kennen? Drew en ik zijn matties for life!" Hij liep naar Drew toe en sloeg een arm om hem heen en trok hem naar zich toe. "Right, brotha?"

Drew duwde Lucas van zich af. "Hmpfh", zei hij. Lucas was een vriend van 'm, oké. Waarom had drew zich eigenlijk zo laten off-pissen door hem, alleen omdat hij zo vreemd doet bij Mackenzie? Pff. Mackenzie kon Drew toch niks schelen, ze was maar een dom blondje en Drew was alles behalve haar vader.

((Off-pissen hahahahahahaha))

"Ah, tof!" riep ze, vroeg zich af of ze wel moest vragen of hij ook op het AMF zat. Straks zat hij het niet en dan... ai.