Biologie lokaal #1

Het is wit en grijs gekleurd, met veel weelderige planten met prachtige groene tinten. Op de tafels staan microscopen, aangezien dit het microscopenlokaal is onder de biologielokalen. Er is ergens nog een wasbak, maar ook bij aankomst zie je de lange tafel van de docent met papieren erop en daarboven zie je een projectiescherm, die niet wordt gebruikt. Wel is er dus een kleine computer en een projector achterin de klas om hiermee iets te doen.

Dit lokaal wordt niet vaak gebruikt, alleen je weet nooit zeker, elk moment kan een klas erheen komen.

Edward was als eerst in de klas zodat hij een plekje vooraan kon krijgen en ging bij het raam zitten. Hij plaatste zijn handpalm onder zijn hoofd en wachtte tot de les zou beginnen terwijl hij met zijn andere hand de microscoop een klein beetje aanraakte.

Jordan liep zenuwachtig de klas binnen en zette haar tas voorzichtig naast zich neer en plaatste zich op een stoeltje vooraan. Ze pakte een glitterpen en een enkel Diddl notitieblok uit haar tas waarna ze zich omdraaide. Ze schrok. Naast zich bleek een jongen te zitten. Sowieso was ze naast een persoon gaan zitten, maar een jongen? Ze deed absoluut niet haar best om haar schok te verbergen en pakte alweer in om weg te gaan.

Edward was eerst verrast door het meisje, maar zodra hij haar weer in zag pakken haalde hij één wenkbrauw op. Hij zuchtte en gaf toe. "Je mag blijven zitten, hoor", zei hij eigenlijk met tegenzin.

Jordan liet nog een schok over haar lichaam gaan terwijl ze zijn heldere stem hoorde. Ze herstelde zich weer en keek naar haar schoot terwijl ze zich omdraaide, in stilte.

Edward negeerde haar verder, al was hij op zich nieuwsgierig waarom ze zo panisch deed. Ze kon onmogelijk weten wat hij was, toch? Precies. Hij hoefde niet te vrezen. Ze was maar een mens, wat kon zij nou hebben ontdekt door alleen maar naar hem te kijken?

Puyi kwam lachend met Oz aan haar zij het lokaal in. Ze vervolgde haar verhaal wat niet erg veel inhoud had, maar zij en Oz vonden het beiden grappig.

Oz knikte en grinnikte met Puyi mee. In zijn ooghoek zag hij opeens een bekende en hij herkende Jordan. Hij zwaaide naar haar. Ze wisten misschien niet veel van elkaar, niet eens een achternaam of elkaars verjaardag, alleen ze zouden met elkaar naar het herfstbal gaan en daar ging het om.

Jordan keek op en zwaaide naar Oz, een zwak glimlachje verschijnend. "Hey, ken jij O-" Ze draaide zich naar de jongen naast zich alleen zijn ijzige atmosfeer liet haar stem weer verzwakken. Ze deed alsof ze niks had gezegd en keek weer naar haar schoot.

Ergens midden in de klas vond Puyi twee vrije plekken en ze plaatste zich in de stoel, theateraal haar armen achter haar hoofd slaand. "Sugoi! Zullen we hier zitten, Oz?" vroeg ze.

Oz keek bezorgd naar Jordan maar schrok weer wakker door Puyi. "Uhm, ja", antwoordde hij en plaatste zich naast haar. Hij klikte zijn pen geïrriteerd meerdere malen in terwijl hij weer naar Jordan keek. Hij herkende de gozer die naast haar zat, dat was Mackenzie's crush, niet dan? Ja, het was Cullen. Oz fronste.

Puyi keek op, bezorgd. "Is er iets?" mompelde ze terwijl ze haar armen achter haar hoofd vandaan haalde.

Edward zuchtte geluidloos en zei zonder haar aan te kijken, "Vervolg je je zin nog?"

Jordan schrok op alleen ze zei nog steeds niks. Wat was deze gast eng... zo... zo...

Oz wendde zijn blik niet af van Edward en Jordan. "Wat vind jij van Edward Cullen, Puyi?" zei Oz met een stem waarmee hij erg op een soort Sherlock Holmes had kunnen lijken.

"Hmm, ik wist niet dat hij jouw type was", zei ze droogjes.

Edward mompelde en keek haar weer aan, "Is dat een nee?"

"Even serieus", zei Oz en keek Puyi nu wel aan.

Puyi maakte een nadenkend geluid. "Ik weet niet. Hij is zo creepy. Minder dan Hibari, haha", grinnikte ze en keek weer naar Oz, "ik mag 'm niet zo. Maar hè, vooroordelen?" Ze grijnsde onschuldig.

"Alsnog, misschien heb je gelijk", mompelde Oz, niet zeker of Puyi hem kon horen en het kon hem ook niks schelen.

Jordan greep haar tas met een korte shriek en rende snel het lokaal uit.

Oz schrok op en rende gelijk erachteraan. "Jordan!"

Edward liet een onderdrukt lachje klinken en negeerde verder de situatie, naar buiten kijkend.

Puyi fronste naar Oz' rug en keek toen scherp naar Edward. Wat was er aan de hand? Ze begon toch maar languit te liggen in haar stoel. De les zou zo beginnen en Oz kon maar beter snel terugkomen.

Oz kwam het lokaal weer in, met Jordan achter zich aanslepend. Hij ving Puyi's blik op. Hij zwaaide. "Jordan, ik wil je graag voorstellen aan iemand", zei hij Jordan.