Kamer 1063 van Anthony en Chrome

Het is een redelijk grote ruimte waarin twee donkerhouten bedden staan, beiden zonder lakens. Donkerbeige behang wat niet helemaal meer te zien is door de amateuristisch verfplekken van grijs. Het is een laminatenvloer die bijna volledig vol ligt met boeken, wapens en pas op dat je niet over wat losse kogels valt. Als je binnenkomt kun je links van je het lichtknopje vinden, niet dat die werkt. De kamer is een erg duister en er zijn twee zwarte nachtkastjes, op die van Chrome leunt haar drietand als ze die al niet bij zich draagt en twee reserve-ooglapjes. Er zijn twee kasten, een ladekast en eentje met hangers. Die laatste is van Chrome en die zit bomvol met Marc Jacobs tot Dior. Anthony's ladekast bevat slechts een paar jassen, twee shirts, maar wel veel skinnys die eruit puilen en op de ladekast bevinden zich reserveooglappen, verband en gebruikt verband waar enkele bloedspetters op zitten. Aan de muur hangt een dartbord met daarop een foto van een lachende Oz met één bullseye die zijn linkeroog raakt. Soms slapen Anthony en Chrome in één bed en soms juist niet.

Er is één miniscule badkamer met enkel een douche en een deur naar een wc.

De zon begon te schijnen door de ramen van de kamer. Anthony knipperde en voelde aan zijn ooglap, checkend of die er nog zat. Hij voelde Chrome's hand om zijn middel heen. Hij begon een soort van op te zitten in bed en veegde Chrome's haar van haar gezicht af. Ze had haar ooglapje niet afgedaan, dat deed ze nooit, net als hij. "Het is ochtend", zei hij, alles behalve teder en lief, eerder geforceerd, in contrast met zijn acties.

Chrome knipperde en voelde Anthony haar aanraken en greep zijn hand terwijl haar wangen iets roder waren dan net. "Hoe lang ben je al wakker?" zei ze, niet slaperig meer at all.

Anthony rolde zijn ogen, "Volgens mij net een minuut." Hij trok zijn hand terug en trok zichzelf uit het bed.

Chrome herstelde zich maar fronste nog steeds, maar zodra Anthony het bed uitstapte zette zichzelf in zitstand.

Anthony verdween de badkamer in en begon z'n tanden te poetsen.

Chrome zuchtte en stond op naar haar kast. Ze trok die open en vervolgens trok ze haar slaapjurkje over haar hoofd uit.

Anthony liep de kamer weer binnen, stopte even met het poetsen van zijn tanden en zei droogjes bij het zien van haar rug, "Sensueel."

Chrome schrok op en met ietwat rode jukbeenderen gooide ze haar nachtjapon naar het gezicht van Anthony. "Please", zei ze en boog in haar beha en kanten onderbroekje haar kast in.

Anthony bleef staan waar hij stond, deed geen moeite om het te ontwijken, en haar japon viel vanzelf van zijn gezicht af. "Het ruikt naar jou, weet je", hij liep naar Chrome en poetste zijn tanden ondertussen. "Heel sensueel. Prikkelend."

"Wow", zei Chrome sarcastisch, "heb je soms net een synoniemenboek doorgelezen of zo?" Ze rolde haar ogen, ook al raasde haar hart als een gek. Anthony was maar wat met haar aan het dollen. Dat wist ze. En toch. Ze greep naar haar pinstripe blazer en een wit, kanten hemdje.

Anthony slikte op zijn gemak de inhoud in zijn mond in en hij legde een vinger op haar schouderblad. "Weet je zeker dat je dat aan wilt trekken?" begon hij en draaide een rondje op haar rug, langzaam naar haar behasluiting. "Ik zie je liever zo."

Chrome voelde haar jukbeenderen nu volledig roze worden. Godsamme. Ze drukte tegen haar zin zijn hand van haar schouderblad. "We hebben zo morning assembly, idioot", zei ze en deed haar best om niet op haar lip te bijten. Ze trok nog een minirokje eruit, synchroon met een das van Dior.

Anthony hield nu zijn hand van haar af, maar leunde tegen de laden van de kast en probeerde haar aandacht te trekken. "Wees niet zo harsh", zei hij opeens met een plotseling lief stemmetje. "Ik wil niks liever dan een glimlach op je snoet zien." Hij legde zijn tandenborstel speels op zijn tong.

Chrome stopte even. Ze beet dieper op haar lip.

Anthony's mondhoeken zakten. "Sucker", zei hij en hij pakte in één beweging zijn jas en broek en trok zich terug in de badkamer met de deur dicht.

Verdomme, dacht Chrome en bracht een hand naar haar hoofd. Ze wist dat ze niet moest kijken, waarom was ze nou zo stupide bezig? Ze zuchtte en liet haar haar melancholisch los terwijl ze haar kleren aantrok. Haar haar hoefde geen borstelbeurt: het was goed zoals het nu zat. Zo was het altijd. Ze keek nog even in de spiegel. Ze zag er prachtig uit, zoals altijd. Ze bekeek zichzelf van de andere kant. Hmm, ook oké.
Maar waarom bleef het bij Anthony dan ook gewoon op 'oké'? Waarom dolde hij maar wat rond? En alleen bij Chrome. Hij wist dat zij voor hem gevallen was, tot haar eigen grote tegenzin, daarom deed hij dit. Voor zijn eigen sadistische pleasures. Urgh, Chrome kon er niet tegen, maar gelukkig was hij 's avonds weer de apathische jongen die totaal niet aan het teasen was, die alleen naar bed wou, waar Chrome aan kon zeuren dat ze het koud had en dat ze bij hem wou komen liggen, wat hij oké vond.
'Oké'. Hij was er niet blij mee. Hij was er 'oké' mee. En zo zou het blijven.

Anthony kwam de kamer opnieuw binnen en was redelijk verrast dat ze er nog steeds zat, maar hij snoof alsof hij iets walgelijks rook en verliet de kamer in een nonchalante, snelle pas.

Chrome had omgekeken en zag hem daar weer staan. Hij keek haar weer zo minachtend aan. En ze kon er niet tegen. Ze zuchtte. Ze verliet de kamer een paar minuten daarna, nog even terug kijkend naar haar drietand, die ze toch maar achterliet.