De ziekenzaal

Averly knikte en staarde in de ogen van de helpster. Ze had zulke sprekende ogen, maar ze waren zo bedroefd. Prachtig zeeblauw, dat wel. Averly bewonderde haar, niet alleen om haar uiterlijk, maar ze hielp mensen genezen. Averly vond haarzelf glimlachend naar de dame.

"Ik heet Cassie. Cassie Ale", zei ze en stopte Mackenzie in, waarna ze naar Averly liep. "Heb je geen les nu?"

Averly schudde haar hoofd. "Het zevende is al geweest. Ik heb nog wel huiswerk, maar het is niet veel. Ik kan wachten tot ze wakker is." Ze bewoog haar hoofd richting Mackenzie.

"Dat kan langer duren dan vandaag, Averly", zei Cassie met een glimlach. "Misschien kun je beter morgenochtend kijken of ze al wakker is, voordat de lessen beginnen."

Oh, dacht Averly. Ze loopt natuurlijk in de weg. "Ik kan helpen", zei Averly stevigjes. "Ik wíl helpen", corrigeerde ze zichzelf.

Cassie liet haar lach horen. "Een andere keer is beter, denk ik. Ik wil dat je niet achter ligt met je huiswerk, Averly. Hoe weinig het dan ook is." Cassie had geen school gehad op Aegle, ze had het moeten inhalen op Aarde.

Averly bloosde en sloeg haar hoofd neer. "Oké", zei ze zacht en ze ging naar de deur, trok de deur langzaam dicht toen ze Mackenzie en Cassie Ale gedag zwaaide.