De fontein

Het is één van de meest romantische plekjes in heel het park maar moeilijk te vinden. Veel verliefde koppels spreken hier af maar eindigen uiteindelijk verdwaald. Daarom dat het gerucht ook vaak de ronde gaat dat deze fontein niet bestaat.

Niet meer dan 2 personen pl0x

Xerxes was wat aan het lopen in het park totdat hij bij de fontein aankwam. Hij hield wel van dit soort romantische plekjes. Het ontheiligen ervan dan, tenminste. Hij ging aan de rand van de fontein zitten en hield zijn hoofd richting de zon met gesloten ogen.

((Oohhhh Lavi kom eens hier, perfecte plek om m'n botten te breken! ♪))

Luidop in het Italiaans vloekend zocht hij naar zijn voetbal. Een klein, dik, verwent jong had zijn bal hier ergens naar toe geschopt. Zijn rode haar zat al helemaal vol met takjes en blaadjes door zijn zoektocht tussen de bomen en de struiken. Het kon Lavi niet veel schelen dat mensen hem zouden kunnen horen vloeken, ze verstonden het waarschijnlijk toch niet. En hier waren er tenminste geen streng opgevoede oude nonnen die je met een bezem aanvielen als je iets verkeerd zei. Ardea leek wel een epidemie te hebben van ouwe christelijke vrouwen. In een ruk werd hij uit zijn gedachten gesleurd. Zijn bal dat dobberend in een klef uit ziend fonteintje lag had Lavi zijn aandacht opgevangen. Met een tevreden glimlach liep hij naar zijn vondst om het dan liefdevol droog te vegen. Hij had Xerxes zijn aanwezigheid zelfs nog niet eens opgemerkt.

Xerxes hoorde als eerst een plons, die hij negeerde. Maar toen er ook nog verbaal lawaai en fronste. De stem kwam hem bekend voor, maar hij kon het niet plaatsen. Hij opende zijn ogen hield eerst zijn hand naar boven om de zon tegen te houden. Toen hij zich toen naar links wendde zag hij in zijn verste ooghoek een bekend gestalte staan. "Ah", zei Xerxes terwijl hij opstond en tegen de fontein leunde met zijn ene arm. "Blijkt dat we elkaar toch nog treffen." Een vals half-glimlachje verscheen op zijn gezicht.

Lavi keek eerst met een ongeïnteresseerde uitdrukking op maar die veranderde dan onmiddellijk in een kwade blik. Nonchalant Pakte hij een stuk van zijn t-schirt en wreef zijn leren bal droog. 'Oi, pervert, met welk meisje heb je afgesproken om te verkrachten?'

Xerxes lachte en stopte met leunen op de fontein. "Haha, awh, but you're not that of a girl, weet je."

Lavi trok zijn wenkbrauwen op. Wat wilde hij daarmee nu zeggen? Dat Xerxes zin had om hem te verkrachten? Alsof hij dat echt zou doen... Die withaar probeerde hem gewoon kwaad te krijgen.

Xerxes lachte weer. "Wat ben je leuk als je zo kijkt." Hij deed wat stappen dichterbij en zei toen op een onaangename toon in zijn oor, "Nou, waar wacht je op? Breek m'n botten dan", en zijn mondhoeken bleven omhoog.

Opnieuw gierde die nu wel bekende koude rillingen door heel zijn lichaam heen. Xerxes zijn manier van spreken was gewoon afschrikwekkend. Ergens in zijn gedachten vroeg Lavi zich af of hij wel op zijn woorden zou ingaan maar hij handelde anders. Behendig greep hij Xerxes zijn pols vast en duwde hij Xerxes zijn arm in een ongemakkelijke houding. Met zijn andere hand greep hij naar zijn toverstok om die dan tegen Xerxes zijn hals te drukken als dreigement. 'Serieus, doe je dat vaker bij mensen? Straks jaag je iedereen die je kent bij je weg.' Ondanks dat hij Xerxes onder schot hield leek hij het zelf niet echt serieus te nemen. Hij hield zijn pols ondertussen al slapper vast en hij bleef zijn stem op de zelfde kalme toon houden zoals bij een simpel gesprek.

Xerxes was een enkele seconde verrast, sloot toen zijn ogen weer en trok weer een grimas. "Jij wilt me anders maar al te graag in je handen hebben, hmm?" Hij lachte en opende zijn ogen. Met de vrije arm die hij nog had stompte hij in de maag van zijn tegenstander.

Verbaasd keek Lavi hem aan. Waar had hij het nu weer over? Vond hij hem te aantastelijk? Of was hij gewoon met Lavi zijn gedachten aan het rommelen zonder het zelf te weten of net heel goed te beseffen. Een zachte kreun ontglipte zijn lippen toen een elleboog zich in Lavi zijn maag groefde. Hij verslapte maar een paar seconden zijn greep maar het was waarschijnlijk genoeg tijd voor Xerxes om zich los te wringen.

En die kans greep Xerxes. Toen Xerxes weer voor de jongen stond legde hij zijn toverstok onder de kin van de jongen, zonder enige intentie. Enkel om zijn hoofd een beetje op te tillen. "Ik vraag me eigenlijk al een tijdje af hoe je heet. Je bent Zuid-Europees dus, hmm, laten we kijken... nah, ik ken geen Italianen."

Lavi voelde het eindpunt van zijn toverstok tegen hem prikken maar bleef staan waar hij stond. Het enigste wat hij deed was zijn hoofd lichtjes omhoog doen. Maar dat ging eigenlijk meer automatisch. 'Lavi Black.' Hij liet het expres formeel klinken. Hij zag die withaar nog altijd als een verwend joch dat stal wat hij kon krijgen en plezier had om mensen te kwellen.

Xerxes glimlachte en drukte de toverstok iets meer zijn keel in, alsof het een soort speeltje was. "Oh oh oh, hoe zal ik je noemen? Black? Hmm. Nah." Xerxes' blik rustte nu op het ooglapje van Lavi. Hij grijnsde.

Lavi zette onverwacht zijn toverstok op de onderkant van zijn kin. Net op de zelfde plek waar Xerxes zijn toverstok tegen Lavi tegen drukte. 'Stop met er naar te kijken, het is irritant en je kun top zijn minst jouw naam ook vertellen.' Normaal gaf het hem niet dat mensen naar zijn ooglap keken en vragen er over stelden maar bij hem irriteerde het hem onmiddellijk. Hij wilde niet dat er ook maar iets van af wist. Waarom? Hij had geen reden. Het was een spontane beslissing.

Xerxes glimlachte. Misschien was Lavi niet zo stupide als Xerxes dacht. "Je mag me Xerxes noemen", zei hij uiteindelijk en borg zijn toverstok op, terwijl hij zijn hoofd wist recht te houden met de stok van Lavi nog in zijn keel.

Onmiddellijk vormde zijn gezicht een neutrale uitdrukking. 'Ik wist het, je bent een geboren pervert, zelfs in je naam zit het woord sex verborgen.'

Xerxes glimlachte. "Jouw naam rijmt op Joegoslavi", begon hij en drukte de stok van Lavi omlaag, "en als je daar een E achter plaatst heb je het land wat ik het meest minacht."

Misschien zou het bij Xerxes verbazing hebben opgewekt maar hij werkte niet tegen toen Xerxes zijn toverstok omlaag duwde. Hij nam er net gebruik van en maakte een kleine draaibeweging met zijn pols. 'Expelliarmus...' Zacht had Lavi zijn spreuk uitgesproken maar het had wel degelijk effect.

((Lieve schat, mijn toverstok heb ik al opgeborgen!! Maar oké ik doe wel alsof ik hem nog onder je kin had zitten en zo.))

Xerxes zag zijn toverstok de grond raken naast zich. Hij knipperde en keek toen weer recht in de ogen van Lavi. "Weet je dat je heel mooi bent in dit licht?" zei hij en lachte weer.

((oei, sorry D: my bad))

Lavi keek hem geschrokken aan. 'Shut up!' Wat stond hij nu te flirten met hem? Dacht die slijmbal dat hij zijn toverstok vriendelijk zou terug mogen pakken door een mislukt compliment te geven?

Xerxes lachte alleen maar. "As you wish." Xerxes pakte een lok van Lavi's haar en begon eraan te draaien, immers had hij niet veel anders te doen nu hij in zo'n situatie was gedreven door Lavi. Niet alsof Lavi eruit zag alsof hij nog echt Xerxes' botten ging breken. Al was het alleen maar omdat Lavi een goedzak was.

Kwaad sloeg hij zijn hand van zijn haar weg. 'Raak me niet aan.' Het dreigement dat hij Xerxes zijn botten zou breken had hij al een tijdje geleden opgegeven. Hij was niet het type om iemand harteloos te verwonden enkel omdat hij kwaad was. Lavi had vroeger trouwens genoeg nutteloze en ongewilde gevechten moeten strijden. Op het moment dat hij de spreuk wilde uitspreken of die persoon wilde slaan kon hij het emotioneel niet. Alsof hij stil viel zodra hij in de beurt kwam. Te veel medelijden of een te kort aan haatgevoel, lavi kon er niet echt een verklaring aan geven.

Xerxes greep nu de toverstok van Lavi vast, want het prikken was hem gaan irriteren. Hij wrong het los van uit de Italiaan zijn hand en liet het vallen zonder er verder belang aan te besteden. "Weet je, Lavi", begon Xerxes, "we hebben iets gemeen."

Lavi zijn gedachten schoten pas terug wakker toen zijn toverstok net uit zijn handen was getrokken. Hij moest echt beter opletten en niet meer weg zinken in zijn gedachten als hij iemand stond te bedreigen. Hij trachtte het nog te grijpen maar dwong zich zelf terug te stappen want anders botste hij tegen Xerxes. Lavi had het ook nog niet meteen door wat hij vertelde. Hadden ze iets gemeen? No way dat hij op deze pervert leek.