De ingang

Steve schrok en uit reflex ving hij haar nog net op. Even was het stil. Hij had haar bovenarmen vast en even keek hij alleen naar haar van dichtbij. Ze had haast geen make-up op en dat was hoe Steve haar het liefst zag. Haar haar was zoals altijd omhoog, maar specialer, net zoals vorig jaar. Haar jurk... Snel keek hij weer omhoog, straks kon ze het zien als dat hij naar haar decolleté keek, die nou misschien niet gigantisch was maar wel om op te merken.

Puyi maakte een ongemakkelijk geluidje wat leek op 'uh'. Ze keek gelijk op naar Steve die net wegkeek. Ze liet een rommelige grijns zien. "Je kan me loslaten, hey", zei ze ietwat ruwtjes.

Steve schrok en ietwat schokkerig liet hij haar weer los, waardoor ze met haar voeten gewoon op de grond kwam. Hij was net iets groter dan haar, net een centimeter, leek het. "Gelukkig heb je geen hakken aangedaan", grapte hij en haalde een hand door z'n haar.

Puyi grinnikte en ze voelde door de lantaarnpaal haar gezicht nog net iets verwarmd worden. "Jij dwerg", zei ze en ze nam al een stap naar achter.

Steve keek verontwaardigd en riep uit, "Hey hey!" Hij stapte naar voor en hij strekte zijn armen al uit naar Puyi.

"Mini-persoon", riep Puyi en deed nog een paar stappen naar achter, ze bracht haar ellebogen naar haar heupen en hield haar handen bij haar mond.

Steve fronste, maar grijnsde ook. "Ohoho!" riep hij en hij zette af van de grond en rende achter haar aan.