De begroeide heuvel

Drew's ogen werden groter. "Dat heb ik niet gedaan!" riep hij pissig. Hij kon niet zeggen dat het niks voor hem zou zijn om dat te doen. Dat was het namelijk wel, meer dan alles anders. "Goddamnit, Elizabeth, je weet dat ik het niet was! Ik was toen niet op school, de hele week niet." Het was immers wel bekendgemaakt overal wat er was gebeurd met het meisje, maar hij had nooit te horen gekregen dat hij het zou zijn geweest.

"Weet je, ik spijbel nooit, dus ik zal het wel mis hebben", begon ze, "maar is het niet zo dat je ondanks dat niemand je ziet, nog steeds op het terrein kan zijn? Gewoon, dat je een alibi zocht om het te doen? Dat is sick, weet je. Je een hele week afmelden om iemand op zo'n goedkope manier te vernederen."

"Goedkoop", lachte Drew, "jij weet immers als de beste wat goedkoop is." Hij snoof en richtte zich tot Luke. "Als jullie me niet geloven, mij best. Ik ga achter Mackenzie aan."

"Nee dat ga je niet", zei Luke en tilde hem opnieuw een kleine tien meter van de grond.

"Laat me los", siste Drew.

((Een kleine 10 meter?!?!? WATZ))

((Hahaha ik bedoel natuurlijk 10 cm.))

Elizabeth zuchtte theateraal en zei toen, "Laat hem maar gaan, Luke. Het is niet onze zaak hoe hij deze rotzooi opruimt."

Drew rende gelijk weg na dit teken, niet wachtend op Luke's antwoord op Elizabeth. Bastards...

Luke keek hem woest aan en wendde zich tot Elizabeth, eerst boos, maar toen veranderde zijn expressie. "Luister, ik mag Hawthorne niet alleen het is niks voor hem om dingen te ontkennen waarin hij mensen heeft vernederd. Ik begin te twijfelen aan die roddel."

Elizabeth snoof. "Natuurlijk is het niet echt", zei Elizabeth, "Eureka wist gelijk toen ze het hoorde dat het niet Drew kon zijn geweest. Dit is gewoon wat die stomme aliën verdient." Ze draaide zich om naar Luke en begon weg te lopen.

Luke fronste weer. "Wat?! Waarom heb je dat niet eerder kunnen zeggen? Licht me tenminste in!" zei hij pissig.

Elizabeth stopte. "Met de dag begin je steeds meer te lijken op een van die goedzakken", mompelde ze twijfelend en liep weer door, uit zicht verdwijnend.

Luke hoorde haar en bracht zijn kin iets meer naar zijn borst. Wat bedoelde ze daarmee? Hij keek naar de grond en zocht een steentje om te schoppen. Hij was geen goedzak. Die pussys leken in de verste verte niet op hem. Hij kuchte naar zichzelf en begon ook te lopen, maar niet achter Elizabeth aan, die was immers al ver voor hem aan het lopen.