Trainingsveld XJ8

Hibari liet een halflachje zien en begon met het gooien van zichzelf naar Drew en probeerde de platte kant van zijn stok in z'n maag te duwen.

Drew vloog naar voren en met z'n elleboog duwde hij Hibari in z'n rug.

Hibari draaide zich om naar Drew en probeerde Drew nu in zijn rug te raken met zijn stok.

Drew trok zijn stok en tegelijkertijd trok hij aan de stok van Hibari, waarmee hij hem stopte en hij zette daarmee zich af van de grond en als een handstand op de stok gooide hij zijn voeten in het gezicht van Hibari. "Stop screwing around, Kyoya."

Hibari voelde de sneakers van Drew op zijn wang en de grond onder de andere. Urgh. Hij schudde zodat Drew van hem af kwam en probeerde door aan Drew's been te trekken hem ook op de grond te krijgen.

Drew stuurde met een non-verbale spreuk groene vlammen op de hand van Hibari af en sissend beten ze in zijn huid.

Hibari schreeuwde kort en zette zich gelijk af van de grond. Hij was te langzaam voor Drew. Sterker, maar sowieso van Drew sneller en leniger.

Klopte. Drew sloeg hem gelijk weer neer toen hij probeerde op te staan. "Ha", zei hij, "hoe humaan ben jij?" Hij snifte als lachje.

Hibari lachte en zette zich weer af om omhoog te komen. "Oké, vergeet het. Ik moet meer trainen", hij glimlachte en hij stak een hand uit naar Drew.

Drew lachte en nam zijn hand aan, hem nog niet omhoog helpend.

Hibari trok Drew naar beneden. "Sucker", lachte hij. Hij had zich dan wel overgegeven, maar Drew was zo naïef soms.

Oz keek op van Eureka naar de jongens en een glimlach verscheen, "Dat was snel. Nou, dan wordt het heel simpel Drew tegen Mackenzie, hmm?" Hij kneep zijn ogen dicht bij deze smile.

Drew schrok: zijn pupillen werden even groter bij haar naam. Daar had hij niet aangedacht. Hij veegde een stukje zand van zijn jukbeen af en zette zich af van de grond. Tegen Mackenzie.

Hibari's mondhoeken gingen omlaag. De reactie van Drew beviel hem totaal niet. Hibari kwam ook naar boven, blij dat zijn plan om op te geven had gelukt, alleen alsnog leek het niet goed te gaan. "Als je verliest, Drew, ik zweer dat ik je eigenhandig afmaak", zei Hibari en liep naar de tribunes en plaatste zich daar naast Eureka.

Eureka keek niet op. Haar vingers knepen in haar rokje en ze beet op haar lip. Tranen lagen opnieuw op haar wangen gedrapeerd. Ze mocht dan wel ongelofelijk knap zijn, maar ze zag er niet te best uit op het moment.

"Ik zei dat je moest stoppen met huilen", zuchtte Hibari en keek de andere kant op terwijl hij met Eureka praatte.

Eureka negeerde zijn opmerking en zei, "Je liet Drew winnen. Je had nog een heel uur met hem kunnen vechten en dan was het misschien zelfs gelijkspel geworden. Heel misschien door een fout van Drew had je kunnen winnen. Maar je liet hem winnen, binnen acht minuten." Eureka keek nu op naar Hibari. "Waarom? Waarom laat je Drew vechten met Mackenzie?!"

Hibari leunde achterover. "Ik wil weten wat er speelt tussen die twee", mompelde hij.

"Oh kom op", zei Eureka, "is dat niet overduidelijk? Drew is opeens in-to sletterige meisjes. Natuurlijk hebben ze het gelijk gedaan toen ze toch een kamer deelden en Drew wist dat Mackenzie makkelijk was." Eureka snoof, zogenaamd afkeurend. "Soms... soms walg ik zo van hem..." Ze klonk totaal niet overtuigend.

Hibari keek eventjes naar haar, in een stilte en keek toen weer weg terwijl hij tegen haar sprak. "Je bent een vreselijke actrice", zei hij.

"Ik ben gewoon niet gespecialiseerd in fictie en toneel", zei ze, alsof het een goed excuus was, "dat is alleen iets goeds. Alsof jij drama kan creëren, je hebt altijd dezelfde gezichtsexpressie." Ze keek nu zelf ook weg.

"Probeer nou niet van onderwerp te veranderen", zuchtte Hibari, "wat is nou je probleem? Jij en Drew waren nooit écht close. Jullie zaten bij elkaar, jullie praatten, het is niet zo dat je je maagdelijkheid bent verloren aan hem. Tenminste, dat is wat ik aanneem." Hij keek nu wel naar Eureka.

Eureka beet weer op haar lip. Dat klopt, oké, alleen ze had wel hem haar bloed laten drinken. Was dat dan niet iets? Natuurlijk kon ze dat niet aan Hibari zeggen. Die wist dat waarschijnlijk niet. "Hij heeft me wel heel vaak... gekust", blufte ze. Eigenlijk kuste Drew haar ook weleens, ze waren echt een leuk koppel, ooit. Voor twee jaar. Alleen stiekempjes, in het openbaar nooit. Maar de laatste weken... Ze zuchtte. "We waren wél close", zei ze opeens fel.

Hibari knipperde. "Oké dan", zei hij en keek weer weg. Eureka was opeens zo vreemd. Interessant, maar vreemd.

Mackenzie stond op en liep weer naar de strijdarena. Ze zag dat Hibari al weg was. Typi- Het duurde enkele seconden voordat ze doorkreeg dat ze tegen Drew moest. Terwijl ze langs de tribune naar beneden liep mompelde ze één keer keek ze geschokt naar de grond, maar ze verving dit door een minachtende façade op te zetten.