Boogschieten

Een eenmalig uitje voor mensen die geïnteresseerd zijn om het vak Boogschieten te doen wanneer het in werking treedt - je zult bogen spannen, de houding onder de knie krijgen en te weten krijgen hoe je ziet waar je op mikt, of je doet tenminste een poging tot. Ingeschreven hebben de mensen (en de indeling van de 'groepen'):

Drew
Eureka
Hibari
Averly
Jordan
Oz
Nathaniel
Nyckolas
Kenwyn
Raven
Puyi
Edward
Jean
Mackenzie
Riley

Het wordt gehouden op een open plek in het woud en er hangt een zomerse sfeer met enige ijzige briefjes in de schaduw. Iedereen heeft bij het betreden van dit reservaatstuk in het woud een band om het hoofd gekregen met daaraan één veer en heeft met zwarte schmink of aarde, waar je voorkeur lag, twee strepen op de wangen. Dit is echter alleen vanwege de traditie en gewoontes van de mensen waarvan het woud is met de perfecte schietschijven, het heerlijke klimaat, noem maar zo op - dus klagen zul je zo snel nog niet.

Samen met Aden zou Sebastian de boogschutterstrip leiden. Hij kamde even wat struiken opzij en riep toen uit, "Ah, alas." Ze waren er. De schietschijven stonden klaar en er stonden nog andere groepjes van mensen van het AMF, alleen dat waren andere groepen met andere subgroepen. Hij gaf de leerlingen een teken dat ze door konden lopen vanaf hier.

Riley's mondhoeken schoten omhoog. "Suuuugoooooi", riep hij uit en hij draaide zich naar Mackenzie die naast hem liep. "Oi, we moeten toch in groepjes van drie?"

Mackenzie knikte enkel en glimlachte. "Ik weet ook niet met wie we samen gaan."

Aden, die achter de twee liep, boog voorover tussen de twee leerlingen in en zei, "Jullie gaan samen met Jean Amiée. Hij staat daar, bij Jordan." Hij stak zijn vinger uit.

Jordan was aan het giechelen om wat Jean allemaal vertelde, namelijk over Franse gewoontes. "En, en, en, Frans zoenen, is dat ook speciaal op z'n Frans?"

Oz liep met Averly recht achter Jean en Jordan met een gigantische irritatie. Wie dacht Jean wel niet dat-ie was, en waarom praatte Jordan nog met hem?

Jean glimlachte ondeugend. "Ik kan het jou laten beoordelen als je het wilt", zei hij nonchalant en boog wat meer naar haar toe.

Averly maakte zich zorgen om Oz, die er overdreven gespannen uitzag. Ze was van plan hem te vragen wat er aan de hand was, eerder al, alleen ze had het al door. Jordan en hij hadden wat en natuurlijk zat Jordan nu met iemand anders... bezig te zijn. Averly was misschien nieuw op dit hele vlak van 'daten' maar ze wist dit natuurlijk wel.

"Aye", zei Mackenzie en lachte. Eigenlijk was ze meer opgelucht dat ze niet hoefde te werken met iemand, ook maar iemand die haar deed denken aan Drew. Jean had ze nog nooit gesproken, of, nou ja, ze had hem ooit om een pen gevraagd, dat wist ze zich nog wel te herinneren, maar hij was nieuw en dat was een goed teken.

Drew liep naast Eureka en achter hen liep Hibari. Drew had eigenlijk een pesthumeur alleen hij besloot het in te houden. Hij wou immers bij de boogschutters horen wanneer ze kwamen aangezien boogschieten hem gewoon bijzonder leek. Sowieso had hij het al duizenden keren gedaan op Aegle, alleen daar was het waarschijnlijk net wat anders. Ook ergerde Drew zich aan de aarde op z'n gezicht. Beter dan schmink, maar hey, het was aarde.

Eureka was alweer een beetje over haar sentimentele gedoe met Drew heen. Ze vond zichzelf ook wel dwaas gister, maar gelukkig had Drew het niet erg gevonden. Daar was ze erg dankbaar om. Té dankbaar. Als ze maar iets terug kon doen... drinken, dacht Eureka. Drew had al weken niet gedronken, dacht ze, als hij maar niet van die bimbo had gedronken, dan. Maar alsnog, hij had vast dorst. Dat moest wel. Zodra ze weer terug waren zou Eureka hem laten drinken, dat wist ze zeker. Een glimlach verscheen voorzichtig op haar gloomy face.

Hibari was blij eindelijk te zijn aangekomen, hij was de struiken inmiddels wel zat en een van de muggen kwam al zoemend richting Eureka, dus had hij die moeten doodmeppen voordat zijn prinses het doorhad, en nu bleven de vleugeltjes plakken. Walgelijk, maar water was hier niet. Dan maar negeren, dacht hij en liep door. Hij zag al een schietschijf staan. "Welk nummer hebben we?" vroeg hij terwijl hij zag dat die schietschijf nummer 17 had.

Nathaniel liep voorop samen met Nyckolas en Kenwyn was achter hen, zoals gebruikelijk. Nathaniel liet een grijns verschijnen toen hij zag dat ze er al waren. "Alas", herhaalde hij Sebastian en lachte kort.

Nyckolas rolde z'n ogen. "Het is niet alsof we ver hebben gelopen, blasé is het gewoon hoe jullie spreken", zei hij en hij stopte met lopen aangezien de hele groep dat had gedaan.

Kenwyn wou Nyckolas niet van streek maken dus besloot ze niks te zeggen. Ze stopte iets te laat omdat ze niet voor zich uit keek en kwam zo tegen hem aan en half geschrokken deinsde ze achteruit.

Nyckolas keek even naar achter, minachtend en maakte een afkeurend geluidje.

Aden keek rond. "Twintig... ja, we zijn er allemaal. Mooi. Uhm, mensen die hun subgroepje nog niet weten zal ik het even herhalen. Schietschijf 2: Raven, Puyi, Edward. Schietschijf 4: Jean, Mackenzie, Riley. Schietschijf 5: Drew, Eureka, Hibari. Schietschijf 9: Averly, Jordan, Oz. Schietschijf 12: Nathaniel, Nyckolas, Kenwyn." Hij keek op. "Iedereen? Ik zal bij schietschijf 1 tot en met 6 staan, Michaels bij 7 tot en met 12. Veel plezier, jongens." Hij liep alvast voorop naar zijn schietschijven.

Sebastian keek kort naar Nyckolas en ging daarna voorop lopen.

Drew had gezocht tussen de groep met zijn ogen naar Mackenzie toen haar naam werd gezegd. Zij was er ook?

Mackenzie schokte bij Drew's naam en keek rond. Hun ogen maakten een verbinding. Ze kon zijn expressie niet lezen: was hij geamuseerd dat ze bang leek nu? Ze had niet geweten dat Drew er ook was! Anders droeg ze wel een busje pepperspray bij zich.

Drew veranderde uit automatisme zijn mond in een sadistische, ietwat geamuseerde grijns. Vanbinnen echter, liep het totaal anders.

Mackenzie fronste en keek weg. Wat een eikel, wat een eikel, wat een ongelofelijke eikel! Ze moest afleiding hebben. Het was maar goed dat ze gingen boogschieten, iets waar Mackenzie wel goed in was. Haar houding was alleen steeds zo waardeloos.

Jean boog voorover naar Jordan en murmelde sexy, "Hier scheiden onze wegen dan, mon cherie", hij blies in haar hals en liep weg, nonchalant. Leuk meisje maar weinig karakter. Hij zag toen een rode kop vol haar. "Aye, aye", zei hij en rustte zijn hand erin. "Riley, Riley. Looks like we're partners."

Riley dook onder Jean's hand vandaan en lachte. "Oh, dit is Mackenzie", zei Riley en stak zijn hand uit naar Mack. "We hebben eens gevochten."